Kleine
Kleine (Tjeppe) is eigenlijk heel toevallig in mijn leven gekomen.. het hoorde precies zo te zijn.. Kleine is een half broertje van Nyssa haar pups!
Het verhaal van Kleine is een lang verhaal maar gelukkig eentje waarbij een ongelukkig begin een goed einde heeft gekregen..
Ik wist dat Mo een week na de dekking met Nyssa nog een teefje zou dekken en heel toevalllig ben ik in contact gekomen met de eigenaar van het Night en we praaten af en toe tijdens de dracht van onze teven en wat vergelijken dat is altijd leuk!
Op een dinsdag een week en half na de geboorte van mijn pups was het eindelijk zo ver en daalde de temperatuur van Night een teken dat de bevalling zou beginnen en er 24 u later pups zouden moeten liggen.. Maar helaas was dit niet het geval al was Night duidelijk wel bezig met bevallen.. Graven rillen hijgen allemaal tekens maar net zoals ze gekomen waren stopte het ook plots weer voor even om dan later weer te beginnen.. uit eindelijk vrijdag 17 April 2020 (op de verjaardag van nyssa) werden er 2 pups geboren! Twee broertjes waar van de ene heel klein was en helaas dood geboren.. de andere was iets groter (233 gram) en leefde gelukkig nog wel!
Eenmaal thuis met moeder en pup was het afwachten wat het zou geven. Night was via Keizersneede bevallen en het was normaal dat ze niet meteen de moedergevoelens had die ze anders had gehad moest ze normaal bevallen zijn.. ze was inslaap gevallen en plots was er een pup.. Zowel Night als Kleine waren moe en versuft van de verdoving en kleine wou dus nog niet drinken bij Night! Dierenarts zei dat hij zaterdag morgen toch zeker zou moeten gaan drinken.. Wat overdag goed leek te gaan want Night deed wat ze moest doen en hij dronk van een flesje en daarna zelfs aan de tepel ging savonds opeens heel slecht! Rond 11 u kreeg ik een berichtje dat Kleine aanvallen had.. Ik stelde voor om Kleine naar mij te brengen niet wetende wat ik er mee zou doen en of ik hem er door zou krijgen.. Maar ik had al 6j geleden 2 pups met opengehemelte groot gekregen met sonde dus Kleine kon ik ook zeker en vast sonde geven hoopend dat het effect had! Toen de eigenaar hier aan kwam met een handdoek op haar borst en Kleine te voorschijn haalde verschoot ik hoe Klein hij was.. ik had nog nooit zo een kleine pup gezien.. zijn gewicht was ondertussen al naar 200 gram gezakt.. veel bewegen deed hij niet meer. bij het geven van de sonde slikte hij zelfs niet waardoor het voormij echt een gok was of ik juist zat maar beter gokken dan niets doen dacht ik dan.. Rond 4u snachts vertrok zijn eigenaar weer naar huis Kleine had ondertussen al weer enkele aanvallen gehad iets wat ik nog nooit gezien had! hij werd zo stijf als iets en na wat wrijven werd alles weer slap en begon hij weer te ademen.. ik durfde hem niet uit het oog verliezen dus ik heb letterlijk tot smorgens op de grond gezeten zitten staren naar een kartonnen doos met een rode lamp boven om optijd te zijn als hij een aaval kreeg.. ondertussen kreeg hij elk uur zijn sonde en gaf ik hem 1ml melk!
Zondag morgen stopte Kleine zijn aanvallen en kwam hij via de sonde aan in gewicht tegen de avond was hij sterk genoeg om zelf bij nyssa te drinken! Wat een heugelijk moment! Hierna was het mijn taak om mijn pups te laten drinken en melk te laten trekken voor Kleine zodat hij moeiteloos kon drinken dit om te 2 uur en later omde 3 uur!
Het waren 6 helse weken maar Kleine heeft het overleeft en doet het nu goed! Hij woont nu bij zijn moeder en hij heeft zelfs een halfbroertje (Thay) van mijn nest als beste vriend!